1977
Dames Volleybal Club Eksaarde
Op 18 februari 1977 ging op initiatief van de jonge Eksaardse huisarts, Jean Pierre Leplae, een vergadering door in het oud gemeentehuis van Eksaarde. Deze samenkomst was een succes en leidde tot de oprichting van een plaatselijke volleybalclub voor dames.
Al vrij vlug werd de heterogene groep van moeders en dochters opgesplitst in een recreatieve tak: “Revobek” (Recreatie Volleybal Eksaarde) en een competitieploeg “DVC Eksaarde” (Dames Volleybal Club Eksaarde). Revobek sloot aan bij het Vobog en DVC Eksaarde werd op 13 juli 1977 onder stamnummer OV1654 officieel aanvaard als lid van de Vlaamse Volleybalbond. Tot 1987 zouden beide afdelingen 1 club blijven vormen met een gemeenschappelijk bestuur. Nadien scheidden de wegen zich, maar de verhouding tussen beiden bleef, op enkele strubbelingen na, altijd heel vriendschappelijk.
Al vrij vlug werd de heterogene groep van moeders en dochters opgesplitst in een recreatieve tak: “Revobek” (Recreatie Volleybal Eksaarde) en een competitieploeg “DVC Eksaarde” (Dames Volleybal Club Eksaarde). Revobek sloot aan bij het Vobog en DVC Eksaarde werd op 13 juli 1977 onder stamnummer OV1654 officieel aanvaard als lid van de Vlaamse Volleybalbond. Tot 1987 zouden beide afdelingen 1 club blijven vormen met een gemeenschappelijk bestuur. Nadien scheidden de wegen zich, maar de verhouding tussen beiden bleef, op enkele strubbelingen na, altijd heel vriendschappelijk.
1984
De promotie
De eerste 14 competitieseizoenen van DVC verliepen in een onafgebroken opgaande lijn: In 1984 vierden we (na een testmatch) de promotie naar 2de provinciale en in 1991 stegen we naar 1ste provinciale. De keerzijde van deze successenreeks was echter dat steeds meer getransfereerde meisjes van buiten de gemeente de plaats gingen innemen van onze eigen jeugd.
De mogelijkheden van de club waren echter veel te beperkt voor een langdurig verblijf in de hoogste provinciale afdeling en zorgde voor een boekhoudkundig “annus horribilis”. Als sommige speelsters daarenboven ook nog eens een verlenging van hun verblijf in Eksaarde afhankelijk maakten van het krijgen van een vergoeding, werd midden 1992 beslist om terug te keren naar onze “roots” en niet langer meer op zoek te gaan naar versterkingen van buitenaf. Het leverde ons een dubbele degradatie op naar 3de provinciale, maar ook een exponentiële groei van het ledenaantal.
De mogelijkheden van de club waren echter veel te beperkt voor een langdurig verblijf in de hoogste provinciale afdeling en zorgde voor een boekhoudkundig “annus horribilis”. Als sommige speelsters daarenboven ook nog eens een verlenging van hun verblijf in Eksaarde afhankelijk maakten van het krijgen van een vergoeding, werd midden 1992 beslist om terug te keren naar onze “roots” en niet langer meer op zoek te gaan naar versterkingen van buitenaf. Het leverde ons een dubbele degradatie op naar 3de provinciale, maar ook een exponentiële groei van het ledenaantal.
1997
Dames Volleybal Club Eksaarde
Een ploeg op basis van eigen speelsters veronderstelt dat men daarvoor kan terugvallen op een degelijke opleiding en dus werd daaraan de hoogste prioriteit gegeven.
Op 1 januari 1997 werd het “Vlaamse decreet tot vaststelling van de niet-professionele sportbeoefenaar” van kracht. Het legde totaal nieuwe verhoudingen vast tussen enerzijds de sportbeoefenaars en anderzijds de clubs. Deze nieuwe regelgeving veranderde het sportlandschap volledig. Vanaf dat moment kreeg elk lid immers de kans om jaarlijks van club te veranderen zonder enig overleg of tegenprestatie en dit zorgde voor heel wat frustratie bij vele clubbesturen die daardoor hun inspanningen voor de opbouw van een competitieve selectie teniet zagen gaan. Ook DVC moest jammer genoeg leren leven met deze nieuwe realiteit. Het decreet werd ook bij ons al te vaak als breekijzer gebruikt om eigen wensen en verlangens door te drukken. Op het einde van het seizoen 2006-2007 was op die manier zoveel talent afgeroomd dat het bestuur zich genoodzaakt zag om voortaan nog enkel met jeugd verder te doen.
Op 1 januari 1997 werd het “Vlaamse decreet tot vaststelling van de niet-professionele sportbeoefenaar” van kracht. Het legde totaal nieuwe verhoudingen vast tussen enerzijds de sportbeoefenaars en anderzijds de clubs. Deze nieuwe regelgeving veranderde het sportlandschap volledig. Vanaf dat moment kreeg elk lid immers de kans om jaarlijks van club te veranderen zonder enig overleg of tegenprestatie en dit zorgde voor heel wat frustratie bij vele clubbesturen die daardoor hun inspanningen voor de opbouw van een competitieve selectie teniet zagen gaan. Ook DVC moest jammer genoeg leren leven met deze nieuwe realiteit. Het decreet werd ook bij ons al te vaak als breekijzer gebruikt om eigen wensen en verlangens door te drukken. Op het einde van het seizoen 2006-2007 was op die manier zoveel talent afgeroomd dat het bestuur zich genoodzaakt zag om voortaan nog enkel met jeugd verder te doen.
2001
VZW
Essentieel voor de goede werking en het voortbestaan van een vereniging is uiteraard de dagelijkse bekommernis om de financiën gezond te houden. Geleerd door negatieve ervaringen uit onze passage in 1ste provinciale hebben we altijd de knip heel stevig op de portemonnee gehouden en elke cent tweemaal omgedraaid alvorens hem uit te geven. Toch bleven de kosten en vergoedingen elk jaar maar sneller stijgen. Om de persoonlijke verantwoordelijkheid van de bestuursleden in deze te beperken werd in 2001 beslist om over te stappen van een feitelijke vereniging naar een VZW. De oprichting hiervan werd gepubliceerd in de bijlagen van het Belgisch Staatsblad op 27 september 2001.
2009
VOBA
In september 2009 konden we tot onze grote vreugde opnieuw een damesploeg in lijn brengen. Het betrof een vrij getalenteerde maar nog piepjonge groep kadetten en scholieren aangevuld met enkele uit Moerbeke teruggekeerde ex-speelsters.
Sporthal “De Muylaert” werd halfweg de zeventiger jaren van de vorige eeuw gebouwd als turnzaal zonder supportersvoorzieningen. Om onze leden en toeschouwers toch te kunnen ontvangen in een eigen cafetaria werd in nauwe samenwerking met de mensen van KBBC Eksaarde op 16 november 2010 een overkoepelende VZW opgericht: VZW VOBA. Een jaar later kon de nieuwe infrastructuur in gebruik worden genomen. De grond waarop de gebouwen werden opgetrokken werd voor 30 jaar in erfpacht gegeven door het stadsbestuur. Dit “supporterslokaal” gaf een boost aan de beleving rondom de wedstrijden en genereert sindsdien behoorlijk wat extra inkomsten.
En dit vertaalde zich ook in de resultaten op het terrein. Op 25 april 2012, na een memorabele laatste match bijgewoond door niet minder dan 295 supporters slaagden de Dames A van DVC er in om opnieuw de poort naar 2de prov. open te beuken. Het was 21 jaar geleden dat we nog een promotie hadden mogen vieren.
Sporthal “De Muylaert” werd halfweg de zeventiger jaren van de vorige eeuw gebouwd als turnzaal zonder supportersvoorzieningen. Om onze leden en toeschouwers toch te kunnen ontvangen in een eigen cafetaria werd in nauwe samenwerking met de mensen van KBBC Eksaarde op 16 november 2010 een overkoepelende VZW opgericht: VZW VOBA. Een jaar later kon de nieuwe infrastructuur in gebruik worden genomen. De grond waarop de gebouwen werden opgetrokken werd voor 30 jaar in erfpacht gegeven door het stadsbestuur. Dit “supporterslokaal” gaf een boost aan de beleving rondom de wedstrijden en genereert sindsdien behoorlijk wat extra inkomsten.
En dit vertaalde zich ook in de resultaten op het terrein. Op 25 april 2012, na een memorabele laatste match bijgewoond door niet minder dan 295 supporters slaagden de Dames A van DVC er in om opnieuw de poort naar 2de prov. open te beuken. Het was 21 jaar geleden dat we nog een promotie hadden mogen vieren.
2011
De kantine
Dames Volleybalclub Club Eksaarde en basketbalclub BBC Eksaarde sloegen de handen in elkaar om gezamenlijk een eigen kantine te bouwen aan sporthal De Muylaert. Het stadsbestuur liet nieuwe kleedkamers bouwen en gaf ook grond ter beschikking van de twee clubs.
2019
De Sportuil
Op de vijftigste verjaardag van KBBC Eksaarde onthulde deze, samen met Dames Volleybal Club Eksaarde, de nieuwe naam voor de kantine. Onder het officiële oog van schepen voor sport, Marjoleine de Ridder, zal de kantine vanaf heden 'De Sportuil' heten.
2021
Clubkleuren
In het kader van hun eindwerk hebben de leerlingen vanhet 7de jaar Decoratie en Restauratie Schilderwerk van de VLOT!-campus Sint-Laurentius de kantine van de Eksaarde sporthal opgefrist. De kantine wordt uitgebaat door volleybalclub DVC Eksaarde en basketbalclub BBC Eksaarde. De clubkleuren rood, wit en zwart voeren voortaan de boventoon. Vlot!-leerkracht Geert Van Nieuwenhuyze zag hier een ideaal eindwerk in voor zijn studenten” in samenwerking en toeziend oog van 'Schilderwerken Bert Dhooge'
